Week 14: Dolomietmarathon Westmalle / Vosselaar (63/102 km)

Beste Leonners,

Jullie hebben jullie fameus uitgesloofd vorig weekend. Sommigen namen genoeg met een ritje richting Boortmeerbeek of Tervuren. Anderen haalden halsbrekende toeren uit op de heirbanen in Waals-Brabant. Uiteindelijk zijn alle vijf de routes door minstens één iemand afgefietst. Proficiat daarvoor!

Om de schok van de “routes dégradées” naar het gladde asfalt wat te verzachten, voorzie ik deze week een ritje over de dolomietbaantjes van de Kempen. Keuze tussen een route van 63 km naar de trappistenabdij van Westmalle (GPX) en één van 102 km naar de Konijnenberg in Vosselaar (GPX). Jullie kennen die witte baantjes kriskras door de bossen ondertussen al van de Trappistenroute. Heel goed met de koersfiets te doen. Zelfs Tom Lenaerts (de tuinhuisverkoper, niet de vedette) beleeft er plezier aan. Speciaal voor jullie heb ik ze deze week ook nog eens laten walsen (de machine, niet de dans).

Speciaal voor Garry en Koen: De route vertrekt langs het Kempens kanaal. Via de Hoogmolenbrug ga je dus naar Schoten. Pas wel op. Aan de derde brug verander je van de linker- naar de rechteroever. Vanaf daar begint de pret.

Laten we dan nog eindigen met een paar wijze woorden van Jan in verband met het RGMC, dat door onze voorzitter nog steeds minutieus wordt bijgehouden. 

“BTW jongens en meiskes van het leongeslacht. Zoals er nu massaal deelgenomen wordt aan het RGMC vrees ik dat we nu al ons kopke moeten gaan breken om bijkomende proeven te verzinnen om alle ex equo s (help hoe schrijf je dat in godsnaam?) te doorbreken. En NEEN we gaan geen dubbele vakjes toekennen voor deelname aan die monsterritjes. Ook die leveren slechts 1 minuscuul door Kurt binnen de lijntjes gekleurde vakje op.”

Voilà. Dat was het voor deze week. Volgende week hopelijk meer nieuws over de nieuwe truitjes, cafés die terug opengaan, groepsritten en wie weet wat nog allemaal.

Nick en Jan en alleman

Wacht!

Leonners!

Wacht! De routes voor dit weekend komen later nog… Nick bestudeert nog zijn topografische kaarten om nog enkele krochten te vinden waar zoals elke week onze monden weer van openvallen.

Heel kort, een bondige uitspraak van penningmeester Garry:

“Een caféploeg moet pas rijden als het café opengaat.”

Qua doordenker over solidariteit met onze horeca en de prioriteiten des levens kan dat tellen.

Ook zo bondig mogelijk, maar daarin iets minder geslaagd: een vraag van onze zusters van de Krugerkross:

Beste Bike Leonner, Beste Bike Leonneres,

Zondag 13 september 2020 is het alweer de 8ste editie van de KrugerKross

Voor zij die de KrugerKross niet kennen:
De KrugerKross is, na de Rapencross in Lokeren, de 2de veldrit van het seizoen 2020-2021.  In tegenstelling tot de Rapencross kan iedereen meedoen met de KrugerKross.  Met een fiets kunnen rijden is de enige vereiste voor de deelnemers.  Deze Kross gaat door op het Krugerplein in het hart van Borgerhout.  Het doel is om iedereen die dat wil te laten proeven van een echte veldrit. Van jong tot oud, van groentje tot ervaren wielertoerist.  Naast de wedstrijden wordt ook de nodige kinderanimatie voorzien.  Eet- en drankkraampjes en afsluitende DJ-set maken van dit evenement een heus feest!

Of deze editie werkelijk zal kunnen plaatsvinden is voorlopig nog koffiedik kijken.  Mogelijk weten we dit pas enkele weken op voorhand.  In tussentijd stellen wij als organisatie alvast alles in het werk om deze editie door te kunnen laten gaan.  Het is echter onmogelijk om dit evenement te organiseren zonder uw hulp.  Vandaar ook dit bericht met een dringende doch warme oproep!

Wij zijn zoals elk jaar op zoek naar vrijwilligers om ons op de dag zelf te helpen met:

  • De opbouw van het parcours in de voormiddag.  Er dienen enkele honderden nadar hekken geplaatst te worden, tenten opgezet te worden, tafels en stoelen klaar gezet te worden, …
  • Hulp tijdens de wedstrijden in de namiddag (vanaf .  Uitdelen van medailles voor de kinder-reeksen.  Bevolken van de fietsuitleendienst, bar, bonnekesverkoop, …
  • De afbraak van het parcours tegen de avond.  Er is een overeenkomst met het district om enkel straten af te sluiten tot een bepaald uur.  Na de laatste wedstrijd dienen deze straten zo snel mogelijk vrijgemaakt te worden.  Alle nadarhekken dienen terug gestald te worden, tenten afgebroken, stoelen en tafels opgeruimd, het vollediger plein dient schoon gemaakt te worden, …

Het zou heerlijk zijn mocht u ons die dag willen versterken.  Indien u zich wil engageren kan u een email sturen naar organisatie@krugerkross.be met vermelding van:

  • uw naam
  • email adres
  • telefoon nummer
  • Wanneer u wil komen helpen (enkel ’s morgens, ’s middags of ’s avonds, meerder shiften, heel de dag)

Wanneer u graag wil komen helpen maar toch ook een Kross mee wil rijden, kan dit uiteraard ook.  We houden hier dan rekening mee in de planning.

Wat krijgt u in de plaats?  Uiteraard ons eeuwige respect!  Alleen daarom al!  U wordt tevens voorzien van een aantal consumptiebonnen en een echt KrugerKross T-shirt!  Verder zal er op donderdag 1 oktober ook nog een bedankingsmoment voorzien worden.  Naast een speech van de voorzitter mag u rekenen op de nodige natjes. 

Alvast hartelijk bedankt voor uw reactie.  U maakt het mede mogelijk om ook dit jaar hopelijk een schitterende editie van de sympathiekste Kross van het land te organiseren.

Groetjes,

Sam, Regi, Bob, Tom, Jan, Stijn, Kasper

organisatie@krugerkross.be

www.krugerkross.be

Tot daar deze zo bondig mogelijke mail. Het goede nieuws over de nieuwe shirts zal dan maar tot later moeten wachten.

Kurt

Week 13: Hé Tervuren (70-125 km) of de Slag om Waterloo (155-225-275 km)

Geachte Leonners,

Deze officiële aanspreking voor een officiële mededeling. Roffel roffel!

Hoezeer we ook uitkijken naar onze gezamenlijke ritjes, toch hebben we besloten om voorlopig nog geen groepsritten te organiseren. Fietsen in groep met 1.5 m afstand is gewoonweg niet te realiseren. Zonder nabespreking op café is het ook niet hetzelfde. Als we al twijfelden, dan wordt deze beslissing gedeeld met heel wat andere clubs in de streek. Ook Cycling Vlaanderen raadt grote groepsritten nog af.

Deze week maken we er dus nog gewoon een Solo-Duo-Trio Leon van. Als je vergaat van de eenzaamheid, zadelen we je met veel plezier een fietsvriend voor het leven op. Een email naar info-AT-bikeleon.be (vervang -AT- door @) kan volstaan. Daar kan je ook laten weten of je graag bij onze Whatsapp groep komt. Ook daar wordt er per twee of drie afgesproken om te fietsen. In de ideale wereld ga je zoveel mogelijk met dezelfde fietspartner op pad. De prijs voor de huwelijkstrouw gaat tot dusver naar Samir en Enzo. 

Tot zover deze officiële mededeling.

Dan nu de info over de route voor deze week. Lang weekend = lange route. Onder het motto kiezen is verliezen, heeft onze parcoursbouwer routes voorzien van 70 km (GPX), 125 km (GPX), 155 km (GPX), 225 km (GPX) en 275 km (GPX). De route van 125 km brengt je helemaal tot aan het museum in Tervuren. Er zitten wat hellingen in, maar echt steil wordt het nooit. Kasseien worden zoveel mogelijk vermeden. Elke kilometer bergop wordt ook beloond met een fantastisch vergezicht. Je wordt er even gelukkig van als de jongedame op de foto hierboven. Beloofd!

Bovenstaande foto (Rue Bois des Conins in Ceroux-Mousty) dient dan weer als afschrikkingsmiddel voor de langere routes.  Je passeert langs pareltjes als de Abdij van Villers-La-Ville en de Leeuw van Waterloo, maar je betaalt daar wel een zware tol voor. Meer hoogtemeters dan de Ronde van Vlaanderen. Meer kasseikilometers dan Parijs-Roubaix (op de langste route ongeveer 60 km). Dit is dus  enkel voor de wacko’s en de weirdo’s.

Elke mens met gezond verstand rijdt de 125 km en zet zich achteraf moe, maar tevreden, achter een Tripeltje of een Tropico Tropical. Enkel als je de grenzen van je lichaam (en je fiets) ook in coronatijden wil aftasten, kan je de langere routes in overweging nemen. De masochisten die er ondanks al deze waarschuwingen toch aan willen beginnen, bezorg ik op donderdag graag een overzichtje van de belangrijkste hindernissen die ze mogen verwachten op hun helletocht (email naar nick.schuermans – AT – hotmail.com). Bike Leon heeft geen ombuds. Met klachten over het parcours kan je dus nergens terecht. 


De mensen van het gezond verstand, die voor de route van 125 km opteren, geef ik nog graag de volgende navigeer- en dagtriptips mee:
– km 3: vertrek langs de fietsostrade naar Mechelen: aanpikken kan dus op de Roderveldlaan
– km 23: na de passage langs station Nekkerspoel, neem je de tunnel aan de linkerkant. Blijf in de tunnel op het fietspad aan de linkerkant van de weg. Aan de andere kant van de tunnel, ga je onmiddellijk rechts richting Dijle.
– km 27: Kijk links, een ooievaarsnest op een kruisbeeld!
– km 33: steek de brug over het kanaal Mechelen-Leuven over. Aan de overkant neem je links het jaagpad langs het kanaal. Straks kom je nog eens aan deze brug. 
– km 36: Aan Kampenhout-Sas ga je voor de brug over het kanaal rechts een fietspad op. Neem de fietstunnel recht voor je. Eens je daar door bent, ga je nog rechtdoor langs de Veiling.
– km 36: Kijk rechts, het wereldvermaarde witloofmuseum!
– km 46: de GPS leidt je rechts een kasseiweg op. Je kan ook gewoon de betonbaan blijven volgen. Minder hoogteverschil. Minder kasseien.
– km 64: Kijk daar, het Museum van Tervuren!
– km 68: Na de passage door de dorpskern van Vossem steek je de grote baan over. Achter de pijlen naar Bertem en Tervuren neem je de Bosdelle, een kasseiweg met een recent asfaltlaagje. 
– km 79: Kijk rechts, een ijsvogeltje!

Ik wens jullie allemaal een fantastische tocht toe, zonder afgebroken derailleurs en met ijsvogeltje!

Nick en Jan en alleman

Week 11: Solo Leon “Zeg eens Aa” (67-95 km)

Beste Leonners,

Komende maandag versoepelen de regels. Volgens de wet mogen we dan met twintig de baan op, maar er zijn veel mitsen en maren. We moeten een coach aanstellen, we moeten anderhalve meter afstand houden, we mogen achteraf niet blijven plakken, enz. We denken momenteel nog na of dit een goed idee is. Opinies en voorstellen steeds welkom.

Deze week is het dus sowieso nog een Solo Leon. Ik heb een route uitgetekend door de Kempen. De korte route (67 km – GPX) gaat tot in Vorselaar. De lange route brengt je tot in Gierle (95km – GPX). Beide routes verkennen het stroomgebied van de Aa, grotendeels langs kleine wegen. Wie de lange route neemt, past best op om aan onderstaand bruggetje niet in de Aa te duikelen. Ooit spotte ik daar trouwens  een ijsvogeltje…

Speciaal voor Koen en Garry: Starten doen we door het Rivierenhof. Daarna gaan we via de Ruggeveldlaan naar de fietstunnels onder het Rond Punt van Wommelgem. Na 13 km steek je de brug over het Albertkanaal over. Net boven neem je rechts een klein paadje steil bergaf dat je op het jaagpad brengt. De rest van de weg lijkt me GPS-vriendelijk. 

De route eindigt bij de deur van Borgo Gelato. Koen is terug open! Als je onderweg al niet aan de verleiding van een ijsje kan weerstaan, raad ik Tropicana Ijs in Gierle aan. In normale tijden rijdt Dirk met z’n crèmeglacekar door Borgerhout. Je vindt hem ongeveer een kilometer na dat bruggetje over de Aa. Wel pas open vanaf 13h. 

Wie zich ondertussen stierlijk verveelt, raad ik aan om voorhand de Belga Sport over Jempi Monseré te bekijken. Op de lange route passeer je na 56 km namelijk de weg waar deze wereldkampioen verongelukt is. Fiets je aan de Monseréweg links de grote baan op, kun je een kilometer verder ook een monument  bezichtigen. 

Voor het lange weekend had ik nog eens een lange rit in petto, deze keer richting de Druivenstreek en Waals-Brabant. Maar zoals gezegd: eerst even afwachten wat Bike Leon’s Raad der Wijzen beslist 🙂

Hopelijk tot gauw,

Nick

Bike Leon Week 11: Een grensgeval (66 /102 km)

Beste Leonners,

Afgelopen weekend zijn jullie en massa richting Hageland getrokken. Sommigen namen genoegen met een 80-tal kilometer. Proficiat! Anderen hebben zich gewaagd aan de 250 kilometer. Ook proficiat!

Davy bezorgde ons een verslag van zijn escapades op de puistjes. Hij beschrijft daarin heel mooi wat een vriendelijke, behulpzame, hartverwarmende bende we zijn. Ook daarvoor proficiat!

Voor deze week heb ik een lange rit richting Essen (102 km – kaartje hierboven– GPX) in petto en een korte richting Kalmthout (66km – GPX). De route blijft overal binnen de landsgrenzen, maar schampt dikwijls wel langs de Belgisch-Nederlandse grens. Je zal wegversperringen, containers en politiepatrouilles zien, maar je zal nooit de grens zelf oversteken.  Pas wel op. Een klein navigeerfoutje kan je duur te staan komen!

Volgende plekken kunnen jullie filosofische discussies over de zin en onzin van grenzen stimuleren:
– km 36: Bij uitkijktoren De Klot in natuurrreservaat De Maatjes is een stukje Dodendraad uit de Eerste Wereldoorlog gereconstrueerd.
– km  50: De Grensstraat in Essen loopt pal op de grens. Aan de linkerkant van de weg zit je in België, aan de rechterkant in Nederland. Vreemd genoeg ligt het fietspad aan de linkerkant van de weg…
– km 51: Bij Herberg Quarantaine kan je vanaf 10 uur ‘s morgens bio-ijsjes en drankjes kopen. De quaraintainestallen zijn eind negentiende eeuw gebouwd om vee uit het buitenland in quarantaine te kunnen plaatsen voor het verhandeld werd.
– km 74: De Grensstraat in Putte loopt ook weer mooi op de grens. Aan de linkerkant gaan de winkels binnenkort open. Aan de rechterkant zijn ze nooit toe geweest.

Dan nog wat dienstmededelingen:

– Tijd om de puntenbakken weer vol te sparen! Volgend weekend nog een gewone 65/100 km rit. In het lange weekend daarna weer een spécialleke, getiteld “De Slag om Waterloo”.

– Onze voorzitter heeft weinig tijd om zelf te fietsen, maar sleutelt wel aan andermans en andervrouws fietsen. Hij roept op om zijn uitgeleend herstelmateriaal terug te brengen.

– Bas is onlangs vader geworden van Lou. Ook daarvoor: proficiat!

Tamusement,

Nick

Verslag Veelbergentocht Aarschot

Alleen vertrokken rond 8:45, werd ik rond Hove voorbij gesneld door Bert en compagnon… Om die dan rond Peulis aan de kant terug te vinden met een afgebroken spaak. Terwijl hij de VWB pechdienst belde, arriveerde ook Tom L.
 
Die was een stevig robbertje aan het bakkeleien met z’n Polar, die hem graag buiten de lijntjes liet rijden. Dus voorgesteld om samen verder te rijden, gezien mijn Wahoo wat gehoorzamer was.

 
Leuk voorgeborchte tot aan de stevige molshopen die ons te wachten stonden. Daar was al snel duidelijk dat Tom eerder in de Vogezen thuis hoort dan hier… Maar allé, ik geraakte toch ook wel boven met een beetje meer gehijg.
 
Alles goed tot aan de Doornbergstaat in Aarschot. Daar vond Tom’s derailleur zijn timing van schakelen niet zo geschikt, en besloot om er maar naast te gaan liggen. Opnieuw een telefoontje naar de VWB, en ik opnieuw alleen verder.
 
 
Een stukje buiten Aarschot zag ik dan in de verte een deerne in Bike Leon kleuren aan de kant staan.. Oei, weer iemand pech? Halvelings: haar gsm was plat en haar prins op het stalen ros was zichzelf wat aan het afbeulen op de langere route. Elkaar terugvinden zou zo wel wat moeilijker zijn, dus dat hebben we dan sms-gewijs even opgelost.
 
Het verdere vervolg was zonder veel noemenswaardige momenten, hoewel bovenkomen op de laatste klim van de dag op de berg van het gelijknamige Heist toch indicaties gaf van mogelijk lichte verzuring en vooruitzicht op stramme spieren morgen.
 
Toprit alweer!
 
Davy