Het Aarschotse verslag zweet

Woensdag 19 juni nog steeds geen sappig Bike Leon verslag online en dat voor een pittige Aarschotse bergjesetappe…Ik maak mij zorgen, tradities gaan verloren, … ik moet iets doen. Ik vond ondanks mijn slechte oriëntatie de weg naar mijn computerscherm en bedenk mij dat de laatste tekst die ik schreef een saaie thesis moet geweest zijn. Ik raap al mijn moed bijeen en kruip virtueel op mijn fiets, ik bekijk mijn kapotte derailleur, schakel een versnelling hoger en kijk naar mijn ketting die als een slappe koord tussen mijn wielen bengelt. Dat wordt afzien om een stukje verslag te schrijven, maar terugschakelen gaat niet meer. En zo geschiedde…  

Zondag ochtend 16 juni 2019.. ergens in de Stille Kempen, de bakermat van menig Leonner, kraait een haan 9 keer. Aan Bar Leon in Borgerhout is geen haan te horen dus starten de 18 fietsers, zoals gebruikelijk, iets later aan de zondagsrit onder een stralende ochtendzon. Een speciale vermelding voor de enige vrouw in het gezelschap Katarzyna, die voor de eerste keer met ons meerijdt. 

In een gezapig tempo wordt er gestart zodat er kan bijgekletst worden over de vergeten zonnecrème, de te warme T-shirt onderaan, de laatste stoten van Van Aert & Evenepoel, de dalerskunsten van Froome, de kinderen en lieven die zitten te wachten tot de papa’s terug thuis zijn, …. . 

Op een splitsing, naar het schijnt, in Bonheiden kozen drie mannen onder leiding van Kurt A. voor de Kurte route (en allicht ook snellere route). De rest reed verder richting Aarschot. Ondertussen hoorden we waaien dat er vooraan redelijk veel wind stond, de wieltjeszuigers waren de traditionele koptrekkers wederom dankbaar.  

Vanaf kilometer 45 was er van gezapigheid geen sprake meer. De bergjes /pukkels/ Muren waren in aantocht… waaronder die van Wezemaal en Aarschot. Het moment om de benen los te gooien en ons goed choco te rijden. .

In de bergzone vielen de volgende zaken op… 

Tom VR heeft ondanks het prille vaderschap voorlopig nog niets van zijn snelle klimmersbenen moeten inleveren. 

Nick (parcoursbouwer) komt ondanks het koptrekken en het wegwijzeren/gidsen steeds als eerst boven op de bergjes die er toe doen. 

Wilfried, liefhebber van de konijnenbergjes, vlamde ondanks zijn, naar eigen zeggen, niet klimmersbenen toch vlot naar boven. (tot ergens halverwege)

Op 16 juni 2019 werd er blijkbaar een oldtimer tractorevenement georganiseerd door de ‘Hagelandsetractorvrienden’. Deze parade vond plaats in de buurt van Rotselaar – Aarschot en zou niet misstaan in de Antwerpse LEZ-zone aan de cruiseterminal.  

Na het koersen op de bergjes keerden we in groep huiswaarts al had de parcoursbouwer in Heist op den berg nog een klein bergje gevonden dat we moeilijk konden ontwijken. Bij de aankomst aan de Leon allemaal tevreden gezichten vanwege het prachtig parcours, geen platte banden, geen accidenten, de kom is nog steeds van den Tom wegens te veel wind (zie Strava) & frisse Trappisten (of andere consumpties). 

Pffft…..ik zweet ervan! Lang geleden dat ik nog zo diep ben gegaan, maar…. er is een verslag!

Getekend, 

Uw gedesoriënteerde derailleur coureur.