Onderstaande is wat ons, Leonners, met elkaar verbindt.
Een Leonner:
- wil als ploeg bewijzen dat wielertoeristen zeker niet allemaal wielerterroristen zijn
- vindt haantjesgedrag leuk, zolang het in een echt kiekenkot gebeurt
- heeft niet de pretentie zo stuurvaardig te zijn als een prof en houdt daarom altijd minstens 1 hand aan het stuur
- heeft een bel gemonteerd op zijn fiets, zodat ie zich niet moet verlagen tot marginaal geroep of gefluit
- spaart z’n stem op zaterdagavond, zodat op zondag elke hindernis kan gemeld worden, van voor tot achter in het peloton. Een pint teveel op zaterdag kan misschien geen kwaad, dan ziet ie de paaltjes 2 keer
- rijdt op smalle wegen op 1 lijn achter elkaar, zodat ie niet belachelijk veel “tegen!” moet roepen
- is van karakter geen volgzaam schaap, maar maakt een uitzondering voor het volgen van de koprijders: als die van de route afwijken (bewust of per abuis), volgt ie braafjes en doet niet z’n eigen goesting
- draagt veiligheid hoog in het vaandel: verkeersregels zijn bekend en worden toegepast. Indien nodig/onduidelijk, vraagt ie het aan een compagnon
- vult z’n bidon met een paar grote slokken hoffelijkheid
- mikt op een kruissnelheid van 29 à 30 km/u. In consensus kan daarvan afgeweken worden (zowel naar boven als naar onder)
- vindt een truitje van de ploeg geen must, maar als het gedragen wordt, dan met trots en inclusief bovenstaande visie
Als je je kan vinden in deze verbindende factoren, en je hebt de intentie om regelmatig met ons mee te rijden, wees van harte welkom!